१ मे महाराष्ट्र दिनानिमित्त तमाम मराठि बंधु भगिनी आणि मातांसाठी खास घरचा आहेर :-
मराठी कबुतरांनो वळचणिला पडुन रहा गुमान
मराठी कबुतरांनो वळचणिला पडुन रहा गुमान
खरतर लिहायची होती एक रटरटुन उकळती कविता
ज्यात असतील गरुड , ज्वालामुखी आणि भवानी तलवार
छातीचा कोट , दर्यादिली आणि पोलादी मनगटे उचलती भार
उत्तुंग ध्येयांची हंड्या झुंबरं - सह्याद्री , समुद्र आणि शिवराय
कारण माय मराठीचे अभिजात शब्दवैभव
नक्कीच ओघळेल तुमच्या लवलवत्या जिभांतुन
पेलवेल शुपकर्णांना कोटि शब्दांचा बोजड भडिमार
आणि आशाळभूत डोळ्यांनाही दिसेल दिल्लीचे तख्त वारंवार
पण छाताडात मावायचे नाही कोणतेच स्वप्न महान
तेंव्हा मराठी कबुतरांनो वळचणिला पडुन रहा गुमान
अरे धूत , मराठि वाघ आहोत आम्ही वाघ
ग्यानबाला तुक्यासकट जातीच्या चिखलात बुडवला
शिवाजीचा राजकीय स्टंट करून टाकला
बाकी लोकांबद्दल विचारूच नका -
आमच्या भावना दुखावतात तात्काळ
हा - पण गांधी बाबाला आम्हीच ठोकला
१ ० ५ वेळा थडग्यावर कोकलू माझे राष्ट्र महान
तेंव्हा मराठी कबुतरांनो वळचणिला पडुन रहा गुमान
आम्ही देशभरात रोवू शकतो बीज प्रांतियतेचे
सनातनाचे, जातीयतेचे आणि टग्या झुंडशाहिचे
पण शिवाजीच्या डोळ्यांनी आम्ही पाहू शकत नाही
स्वप्न उत्तुंग राष्ट्रियतेचे, परिश्रमाचे , उद्योगाचे
चौकाचौकात तंबाकू मळत आम्ही संघटना बांधु
किंवा बिहार्यांना शिव्या देऊ , काचा फोडू , बदडून काढु
आणि १ ० ५ वेळा थडग्यावर कोकलू - दार उघड बये दार उघड गं
पण तोपर्यंत- मराठी कबुतरांनो वळचणिला पडुन रहा गुमान
एके दिवशी नियती नावाची बाया खरोखर दार ठोठाविल
तुमच्या छातीवर लावायला तिने नव निर्मितीचे - नोबेल आणलेत
तेंव्हा तुमच्या गुलाबी छात्या आजच साफसूफ करून ठेवा
पण तोपर्यंत- मराठी कबुतरांनो वळचणिला पडुन रहा गुमान
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा